Οι θρυλικοί The Dream Syndicate επιστρέφουν στην Αθήνα! Οι Steve Wynn, Dennis Duck, Mark Walton και Jason Victor θα βρεθούν το Σάββατο 4 Νοεμβρίου στη σκηνή του Fuzz Live Music Club έτοιμοι να προσθέσουν νέα κεφάλαια στην ιστορία ενός από τα σημαντικότερα συγκροτήματα της αμερικανικής alternative σκηνής.
Πέρα από τα τραγούδια που περιέχονταν στα προηγούμενα albums τους (από το αξεπέραστο “The Days Of Wine And Roses” μέχρι το “Ghost Stories”) και τους κατέστησαν πρωτοπόρους του Paisley Underground, θα ακούσουμε για πρώτη φορά ζωντανά υλικό από το επερχόμενο 5ο studio album της μπάντας, “How Did I Find Myself Here?”, το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 18 Σεπτεμβρίου από την ANTI Records.
Τη συναυλία θα ανοίξουν ιδανικά οι Dustbowl, μία από τις καλύτερες και συνεπέστερες μπάντες της εγχώριας σκηνής.
Η προπώληση ξεκινάει στα 23 ευρώ και για περιορισμένο αριθμό εισιτηρίων. Μετά την εξάντλησή τους, θα συνεχιστεί προς 25 ευρώ, ενώ στο ταμείο η τιμή θα είναι 27 ευρώ.
Διάθεση: τηλεφωνικά στο 11 876, στα καταστήματα Seven Spots, Reload, Μedia Markt, Ευριπίσης και στα www.fuzzclub.gr και www.viva.gr
The Dream Syndicate + opening act: Dustbowl
Σάββατο 4 Νοεμβρίου, Fuzz Live Music Club (Πειραιώς 209 & Πατριάρχου Ιωακείμ 1, Ταύρος, Αθήνα, 210 3450817, www.fuzzclub.gr).
Οι πόρτες ανοίγουν στις 20:00.
Όπως συνέβη με πολλές άλλες μπάντες – και λοιπές εμπρηστικές κατασκευές – η ιστορία των Dream Syndicate ξεκίνησε σε ένα υπόγειο. Στα τέλη του 1981, οι Steve Wynn (κιθάρα, φωνητικά), Dennis Duck (drums), Karl Precoda (κιθάρα) και Kendra Smith (μπάσο) ανακάλυψαν ο ένας τον άλλον και όλοι μαζί έναν ήχο που χρωστούσε πολλά στο παρελθόν αλλά δεν έμοιαζε με τίποτα άλλο τη δεδομένη χρονική στιγμή.
Μεγάλα σε διάρκεια τραγούδια, γεμάτα feedback, drone και ψυχεδελικά ξεσπάσματα, βασισμένα σε μερικές φτηνές κιθάρες που συνδέονταν με σπασμένους ενισχυτές. Ψυχεδελική garage μουσική, έξω από την επικρατούσα μόδα της εποχής.
“Αρχικά, περιμέναμε να μας μισήσουν,” λέει ο Wynn. “Αλλά ταυτόχρονα καταλάβαμε πως μπορεί να βρεθούν κάποιοι που να αισθάνονται το ίδιο με εμάς για αυτή τη μουσική. Θα μπορούσαμε να γίνουμε το αγαπημένο συγκρότημα έστω λίγων ανθρώπων.”
Η πραγματικότητα αποδείχτηκε διαφορετική. Το κοινό αγάπησε αυτή μπάντα πολύ γρήγορα. Ένα demo τεσσάρων κομματιών, που στοίχισε 100 δολάρια για να ηχογραφηθεί, κατέληξε να κυκλοφορήσει ως το πρώτο EP τους, οδηγώντας στην υπογραφή συμβολαίου με τη Slash Records. Εννέα μήνες μετά την πρώτη πρόβα στο υπόγειο του Los Angeles, βρέθηκαν να συστεγάζονται δισκογραφικά με ονόματα όπως οι X, The Germs, The Blasters.
Το ιστορικό ντεμπούτο “The Days Of Wine And Roses” ηχογραφήθηκε σε τρία συνεχόμενα sessions που ξεκινούσαν τα μεσάνυχτα και διαρκούσαν έως τις 8 το πρωί. Η νυχτερινή βάρδια είχε χαμηλότερο κόστος, έτσι τα μέλη της μπάντας τελείωναν την ηχογράφηση και αμέσως μετά πήγαιναν στις καθημερινές δουλειές τους για να επιστρέψουν μετά από αυτές και πάλι στο studio. Η αδρεναλίνη, το πρόχειρο φαγητό και, κυρίως, η πίστη πως φτιάχνουν το album που πάντοτε ονειρεύονταν να κάνουν τους οδήγησε στη δημιουργία ενός εμβληματικού δίσκου που μέχρι και σήμερα εξακολουθεί να μνημονεύεται ως ένας από τους καλύτερους και επιδραστικότερους στη σύγχρονη ιστορία της αμερικανικής rock’n’roll σκηνής.
Μετά από μία μεγάλη περιοδεία, η Kendra Smith έφυγε από τη μπάντα για να επικεντρωθεί σε ένα νέο project, τους Opal (που αργότερα μετεξελίχθηκαν στους Mazzy Star), μαζί με τον David Roback (Rain Parade). Με τον Dave Provost στο μπάσο, οι Dream Syndicate, αφού περιόδευσαν αρχικά με τους U2 και στη συνέχεια με τους REM, παρουσίασαν το εξαιρετικό 2ο album τους, “Medicine Show”, τον Μάιο του 1984.
Ο Mark Walton πήρε στη συνέχεια τη θέση του Provost, ενώ ο Paul B. Cutler αντικατέστησε τον Precoda στην κιθάρα. Με αυτή τη σύνθεση, η μπάντα μπήκε σε μία σταθερή πορεία, κυκλοφορώντας δύο ακόμα (σπουδαία) albums, τα “Out Of The Grey” (1986) και “Ghost Stories” (1988).
Παρά το γεγονός πως το κοινό τους μεγάλωνε όλο και περισσότερο, όπως και η εμπορική τους απήχηση, το συγκρότημα διαλύθηκε στα τέλη του 1988, δίνοντας μάλιστα ένα από τα τελευταία live του στο Ρόδον, στην Αθήνα. “Απλά αισθανθήκαμε πως είχαμε κάνει αυτό που ήταν να κάνουμε. Τα πράγματα πλέον έδειχναν λίγο επαναλαμβανόμενα και περιττά. Ίσως να ήμασταν απλά κουρασμένοι και φθαρμένοι, αλλά υπήρχε η αίσθηση πως αυτή ήταν η σωστή στιγμή να σταματήσουμε.”
Στα χρόνια που ακολούθησαν, ο Wynn ηχογράφησε πολλά και καλά solo albums, ενώ υπήρξε μέλος των Gutterball και του Baseball Project. Ο Duck επανίδρυσε τους Human Hands και δραστηριοποίηθηκε έντονα στην avant-garde σκηνή του Los Angeles, ενώ ο Walton δημιούργησε τους Continental Drifters. Οι τρεις τους παρέμειναν φίλοι, παίζοντας περιστασιακά μαζί στη σκηνή.
Το 2012, ο Wynn κλήθηκε να εμφανιστεί στο περίφημο φεστιβάλ Walk On Project, στο Bilbao της Ισπανίας. Εκεί ακριβώς μπήκε στο μυαλό του η ιδέα της επιστροφής των Dream Syndicate.
Ο Precoda και ο Cutler δεν ήταν διαθέσιμοι, οπότε σκέφτηκε αμέσως τον Jason Victor ως ιδανικό αντικαταστάτη. Ήταν μέλος της δικής του μπάντας από το 2001, γνώριζε άριστα όλο το υλικό των Dream Syndicate, ήταν αρκετά ταλαντούχος, ικανός και θορυβώδης ώστε να αναλάβει τη δουλειά! “Ο Jason συνδυάζει οτιδήποτε αγάπησα στον Karl και τον Paul, αλλά με ένα νέο τρόπο. Είναι το τέλειο συστατικό που γεφυρώνει το παρελθόν και το παρόν μας.”
Στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα, ακολούθησαν λίγες και προσεκτικές εμφανίσεις της μπάντας, ξεκινώντας από το φεστιβάλ Solid Sound των Wilco. Οι συναυλίες ήταν συναρπαστικές, τόσο για τους ίδιους όσο και για το ανυπόμονο κοινό που, σε πολλές περιπτώσεις, αποτελείτο κατά βάση από ανθρώπους που ίσως να μην είχαν καν γεννηθεί όταν οι Dream Syndicate ήταν ενεργοί για πρώτη φορά! Το επόμενο βήμα ήταν να δουν κατά πόσο ο ενθουσιασμός και η νέα χημεία θα μπορούσαν να επεκταθούν και στο studio.
Ο Steve, o Dennis, o Mark και ο Jason έφυγαν για τα Montrose Studios, στο Richmond της Virginia, μαζί με τον παλιόφιλο Chris Cacavas (Green On Red) που ανέλαβε τα πλήκτρα αλλά και τον ρόλο του συμπαραγωγού, μαζί με τη μπάντα. Παρούσα και η Kendra Smith, η οποία συνυπογράφει και τραγουδάει το τελευταίο κομμάτι του δίσκου, “Dream Of Kendra”! “Ένιωσα πως η παρουσία της ήταν αυτό ακριβώς που χρειαζόταν το τραγούδι και αισθάνομαι τόσο καλά που είναι κι εκείνη μαζί μας σε αυτό το album. Είμαι ευτυχής που είπε το ναι.”
Με όλα τα συστατικά στη θέση τους, επόμενο ήταν να φανεί από την πρώτη ημέρα της ηχογράφησης πως το επερχόμενο θα είναι ένα album που πραγματικά συνεχίζει την ιστορία αυτού του μεγάλου συγκροτήματος, φέρνοντάς το στο ζωντανό παρόν. “Ίσως κάπως έτσι να ήταν το ‘Days Of Wine And Roses’ αν είχε ηχογραφηθεί το 2017. Αληθινό σε αυτά που κάναμε πριν και ταυτόχρονα εντελώς νέο. Αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία πως πρόκειται για έναν δίσκο των Dream Syndicate. Αν υπάρχει μία ιδέα, μία ιστορία πίσω από αυτόν είναι πως προσπάθησα να φανταστώ τους χαρακτήρες, τις προσωπικότητες και τις αφηγήσεις στο ‘Days Of Wine And Roses’ και έπειτα αναρωτήθηκα: ‘καλά, τι έγινε σε αυτούς τους ανθρώπους; Με τι ασχολούνται αυτή τη στιγμή; Έτσι, πήγα στο σημείο που ήμουν εγώ και η μπάντα τότε, και γύρισα τους δείκτες του ρολογιού περίπου 35 χρόνια μπροστά. Ξέρετε, όπως στην πραγματική ζωή.”
Μία πραγματική ζωή που ξεκίνησε σε ένα υπόγειο, το 1981, και τώρα δείχνει να βρίσκεται πολύ πάνω από το έδαφος, έτοιμη να συνεχίσει την ιστορία το 2017. Και ο κύκλος δεν τελειώνει ποτέ.
https://www.facebook.com/thedreamsyndicate
